کلمه «استیکارا» به معنای «استغاثه از خداوند» است. او آفریدگاری است که در عالم خلقت مسلط است، سرنوشت همه موجودات جهان از او آغاز می شود و بنده او را می توان با اعمال نیک هدایت کرد. parsiday
منظور از این نوع استخاره این است: اگر کسی بخواهد کاری را انجام دهد، باید تمام مقدمات کار را به بهترین نحو با بیشترین دقت و توجه آماده کند و برای جلوگیری از ضرر و زیان از خداوند بخواهد. از ته دل به او در این راه برای موفقیت او و به او خیر و نیکی عطا کنید. خلاصه اینکه وقتی انسان کار بزرگی را بر عهده می گیرد و در نهایت تکلیف مشخص نمی شود، پس از انجام کارهای لازم برای پیشرفت، باید خدا را بخواند و از او بخواهد که او را در آن کار یاری کند و در حمایت از او پیروز باشد. برای رسیدن به هدفش
این استخاره به معنای «خیر خواهی از خدا» است که روایات معتبر و معتبری دارد. این نوع استخاره نیازی به قرآن و تسبیه ندارد، بلکه حکمتی باطنی است که انسان می تواند روزی چند بار انجام دهد.
در روایات می خوانیم: «ما استخاره الله بنده مؤمنان اخلاص الله به او; هیچ بنده مؤمنی از خدا خیری نمی خواهد مگر اینکه خداوند به او خیری کرده است!
نتیجه این نوع استخاره این نیست که انسان با استخاره شک خود را برطرف کند، بلکه هدف آن این است که با طی مراحل صحیح از خداوند خیر و منفعت بخواهد و بدیهی است که هیچ خدایی نمی تواند در خواسته و خداوند تأثیر بگذارد. کمک در Ne هر چیزی را انکار کند و در میزان قدرت او شک کند. این توجه به انسان با ایمان قدرت و قدرت می دهد تا با سختی های کار مقابله کند و با اطمینان به قدرت لایزال الهی پیش برود.
برای گرفتن استخاره با قرآن کلیک کنید.
البته قبل از استخاره باید به موارد زیر توجه کرد.
1- تکیه بر عقل و تفکر: خداوند به بندگانش نعمت داده و آنها را به نیروی عقل مجهز کرده است. در بسیاری از موارد، عقل در نهایت می‌تواند کار را از نظر جوانب مثبت و منفی توضیح دهد و بین کارهایی که ارزش انجام دادن دارد و کارهایی که نباید انجام شود، تمایز قائل می‌شود. در این شرایط دیگر نیازی به خواندن تسبیح و قرآن نیست.
2- مشورت با آگاهان: اسلام به مسئله مشورت چنان اهمیت می داد که از نشانه های ایمان شمرده می شد. قرآن کریم می فرماید: «وَ أَمْرُهُمْ یَنْصَدْرُهُمْ فِیْنَهُمْ [شوری: 38] و اعمالشان به صورت مشورت با یکدیگر است» و همچنین خداوند به پیامبرش دستور می دهد که در امور مهم با اصحاب خود مشورت کند: «وَ أَصَدَرُوا بِهِمْ». آنها در کارها [آل عمران/ 159] (ای پیامبر) در کارها با آنها مشورت مکن! در این صورت وقتی افراد مجرب در امری نظر محکمی دارند، دیگر موردی برای استخاره باقی نمی ماند.
اما اگر ابهام تکلیف با هوش و نصیحت خود برطرف نشد و مشکل مبهم و پیچیده شود، در این زمان، فرد دچار سردرگمی و تردید می شود. با ناراحتی، برای او.
در این هنگام اولین فایده استخاره با قرآن یا تسبیح این است که این حالت گیجی را برطرف می کند و انسان را از شک و دو دل درد می رهاند.
چیز دیگر این است منظور از استخاره در این زمان این است که از خداوند بخواهیم رحمت و نیکی خود را این گونه نشان دهد. وقتی خادمانش دیدند که همه درها بسته است، پس از صمیم قلب و خالصانه از خدای خود دعا کرد که او را از این راه به سوی خیر رهنمون سازد - چه در کردار و چه در کوتاهی.
در این شرایط توجه به خدا با حفظ نیت خالص قطعا مؤثر است. چه چیزی خدا را از نشان دادن خوبی های خود در این راه باز می دارد؟
فرض کنید این متعجب استخاره نکند، آیا می تواند خود را از انجام کاری باز دارد؟ بالاخره در این مرحله اینطور نیست که شما یا کاری را که می خواهید انجام می دهید یا نمی کنید. در این صورت، بهتر است هنگام انتخاب بین دو طرف، بر خدا تمرکز کنید و از او بخواهید که از طریق استخاره تصمیم بگیرد چه چیزی برای او سودمند است. یقیناً وقتی انتخاب می کند - به این ترتیب - با عزم و اطمینان بیشتری راهش را ادامه می دهد که این هم برای پیروزی او کار می کند.
نظرات شما عزیزان:
